Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Το χρονικό της δημιουργίας του ΤΟΠΟΥ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ στη Δίβρη-Νέα ΕΚΚΛΗΣΗ για ΒΟΗΘΕΙΑ...

Το αισθητικό δάσος γάβρων του βουνού Αγ. Κωνσταντίνος "Λοζίσσος"
(κατ΄ αρχαίους και περιηγητές του περασμένου αιώνα, είναι το όρος Φολόη)
με την φθινοπωρινή φορεσιά του. Και ένα πρόχειρο γράφημα του έργου...  

Το χρονικό της δημιουργίας ενός ακόμη έργου ευποιίας στη Δίβρη, με το όνομα «ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ Πάνω Γαβροβίκος-Λοζίσσος»

Νέα ΕΚΚΛΗΣΗ σε συμπατριώτες και φίλους για οικονομική και Ηθική ΒΟΗΘΕΙΑ, προς τελική ολοκλήρωσή του…

Προλογικό σημείωμα
            Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΠΕΕΔ) και το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ», συνεχίζοντας την παράδοση και έχοντας ως οδηγό και παράδειγμα τους καταγεγραμμένους προϋπάρξαντες Πολιτιστικούς Συλλόγους της γενέτειρας Δίβρης που άφησαν εποχή, τον «Προοδευτικό Σύνδεσμο Διβριωτών»-1924 (πρόεδρος Βάσσος Στεφανόπουλος), τον «Προοδευτικό Σύνδεσμο Νέων Δίβρης»-1935 (πρόεδρος Νίκος Σωτηρόπουλος) κα τον «Σύνδεσμο των εν Αθήναις Λαμπειέων-Διβριωτών ¨ο Αγ. Παντελεήμων¨»-1951 (πρόεδροι Ελπιδοφόρος Παπακωνσταντόπουλος – Μιχάλης Ζαφειρόπουλος – Νίκος Σωτηρόπουλος), εδώ και 40 σχεδόν χρόνια προβαίνει και δημιουργεί έργα ευποιίας στην πατρώα γη υποκαθιστώντας την αδύναμη ή ανύπαρκτη ή αδιάφορη και εχθρική πολλές φορές προς τους πολίτες της Κοινοτική ή Δημοτική αρχή και την Πολιτεία εν γένει.
            Και βεβαίως, δεν πρόκειται αυτή τη στιγμή να απαριθμήσουμε τα έργα ευποιίας που δημιούργησαν οι Σύλλογοι στο διάβα των αιώνων και κράτησαν όρθια τη Δίβρη και ξεχωριστή από τα άλλα χωριά, στην πρόοδο και ανάπτυξη (Σχολεία, Νηπιαγωγείο, βρύσες, Υδραγωγεία, Αγροτολέσχη, δρόμους, Υγειονομικό σταθμό-Ιατρείο, Εκκλησίες, εξωκλήσια,  Μοναστήρια, Δημόσιες Υπηρεσίες κλπ, κλπ) γιατί δεν είναι του παρόντος, αλλά θα ενημερώσουμε για το ΧΡΟΝΙΚΟ της δημιουργίας του τελευταίου έργου, όπως αναγράφεται στο τίτλο.  
            Για μια ακόμη φορά, θα επαναλάβουμε (τώρα που φτάνει στο τέλος το έργο), βήμα προς βήμα (καρέ καρέ που λένε στη δημοσιογραφική γλώσσα) με λίγα λόγια και με περισσότερο φωτογραφικό υλικό, την πρόοδο των εργασιών που μάλιστα έγινε εν μέσω δεινής οικονομικής κρίσης. Και εδώ θα σταθούμε λίγο, να τονίσουμε την γενναιόδωρη διβριώτικη ψυχή (όχι μόνο των απανταχού Διβριωτών –κυρίως ομογενών- αλλά και των φίλων και θαυμαστών της Δίβρης) χωρίς την οικονομική και ηθική βοήθεια των οποίων δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε ούτε ένα βήμα…. Και βεβαίως να επισημάνουμε την απουσία των ντόπιων σημερινών διβριωτών (εκτός ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων) που δεν συνέδραμαν στο βαθμό που μπορούσαν…
            Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με την σειρά:
Α΄ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ  ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΡΥΣΗΣ «ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ»
            Έχουμε γράψει αρκετές φορές για την ιστορική πορεία αυτής της βρύσης (που περιγράφει γλαφυρά ο περιηγητής Χρίστος Κορύλλος το 1891 και επανακατασκευάστηκε από Ομογενείς της Αμερικής το έτος 1926) και εν τέλει καταστράφηκε ολοσχερώς από μεγάλη κατολίσθηση στο τέλος της δεκαετίας του 1970. Τότε, αρχές του 1980 με την διάθεση 150.000 δραχμών από ένα ευπατρίδη μέλος του ΔΣ της ΠΕΕΔ, τον αείμνηστο Βασίλη Πατσή, έγινε απόπειρα να γίνει η βρύση εκ βάθρων, αλλά δυστυχώς δεν έγινε (για πολλούς λόγους) και τα χρήματα πήγαν στον αέρα… Μέχρι που πριν 3 χρόνια η ΠΕΕΔ και το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ» αποφάσισε με την επανακατασκευή της ιστορικής βρύσης να πραγματοποιήσει το όνειρο...
Η κατασκευή του δρόμου πρόσβασης προς τη βρύση
            Πριν τρία χρόνια όταν έγινε νέα κατολίσθηση και καταστράφηκε ο παλιός δρόμος, 
Αυτή ήταν η κατάσταση του δρόμου μετά την κατολίσθηση πριν 4 χρόνια, 
προς την βρύση του "Πάνω Γαβροβίκου"με έξω τον σωλήνα του νερού....

ζητήσαμε από την Πολιτεία (Δήμο Αρχ. Ολυμπίας, Νομαρχία Ηλείας) να κάνει αποκατάσταση του δρόμου κα παράλληλα να επιχώσει τον αγωγό νερού της υπαίθριας βρύσης των Γκρουστάδων «Λίμνας», όχι μόνο δεν έκαναν το παραμικρό αλλά ενώ συνέταξαν και μια Τεχνική Έκθεση του Δήμου Αρχ. Ολυμπίας (μετά από δικό μας αίτημα) με προϋπολογισμό δαπάνης 7.000 ευρώ, αυτή έμεινε στο συρτάρι χωρίς ποτέ να υλοποιηθεί!!...
            Έτσι αναλάβαμε εμείς να κάνουμε Δημοτικό-Κοινοτικό έργο (δηλ αποκατάσταση του δρόμου πρόσβασης, επίχωση του εκτεθειμένου στο ήλιο αγωγού του νερού) με δικές μας δαπάνες. 
...και έτσι εμείς τον επισκευάσαμε.

Το έργο ανέλαβε (με την μισή τιμή έναντι άλλων εργολάβων) ο συμπολίτης Τηλέμαχος Φωτεινός με μια γενναία δωρεάν προσφορά του ύψους των 3000 ευρώ (τεχνικά έργα μάντρες, αποστράγγιση νερών, επίχωση αγωγού κλπ)…. Παράλληλα έγιναν εργασίες στερέωσης και διαπλάτυνσης του περιβάλλοντος χώρου πέριξ της βρύσης, που ήταν σαθρός και επικίνδυνος λόγω των συνεχών κατολισθήσεων. 
Οι παρατιθέμενες φωτογραφίες, αψευδείς μάρτυρες…
Η εκ βάθρων επανακατασκευή της ιστορικής βρύσης
            Παράλληλα με τον δρόμο πρόσβασης, ανετέθη η κατασκευή και αναβίωση της ιστορικής βρύσης στον εξαίρετο τεχνίτη Θανάση Μάνο,


Εδώ ο μαστρο-Θανάσης (μαζί του ο πρόεδρος του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ
ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ) συνεχίζει το κτίσιμο της βρύσης....

που πήρε εντολή να την κατασκευάσει ακριβώς στο ίδιο σχέδιο του παλιού «Πάνω Γαβροβίκου», όπως διασώθηκε στη φωτογραφία που βρέθηκε στο αρχείο του Δημάρχου Τάση Καζάζη.
...στο ίδιο ακριβώς σχέδιο με την φωτογραφία που βρήκαμε από
τα εγκαίνια του ¨Πάνω Γαβροβίκου" το έτος 1926

            Ξεκινήσαμε, μεγάλη «Οικονομική εξόρμηση» με πρώτη Επιστολή απευθυνόμενοι στους απανταχού Διβριώτες και φίλους της Δίβρης, που είχε συγκινητική ανταπόκριση. Συγκεντρώθηκε το (δημοσιευμένο με λεπτομέρειες) ποσό των 5000 ευρώ περίπου, κυρίως από Ομογενείς Διβριώτες που αποκάλυψε και παρότρυνε σε βοήθεια ο διβριολάτρης  Κων/νος Χρύσανθου Ταβλάς που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο…
Και εδώ καμαρώνουμε το τελείωμα της βρύσης....

           
Η πρώτη συνολική δαπάνη (βρύση και δρόμος) ανήλθε στο ποσό των 8.000 ευρώ.
            Από την παλιά βρύση (που λόγω της κατολίσθησης είχε πάει στο ποτάμι) είχαμε φυλάξει τους δυο καντάλους, εκ των οποίων τον ένα τον βρήκαμε μετά καιρό σε αποθήκη σπιτιού στους Γκρουστάδες (που είχαν πάρει, δι΄ ιδίαν χρήση!!!). Είχαν σωθεί κάποια παλιά αγκωνάρια τη ίδιας της βρύσης, πήραμε αγκωνάρια  και από το κατεδαφισμένο σπίτι των Ανδρουτσοπουλαίων και από του Πορετσάνου (τώρα Γιάννη Αβραντίνη) που ευχαρίστως μας παραχώρησαν. Και έγινε το θαύμα, της αναβίωσης της παλιάς ιστορικής βρύσης που όλοι ζήσατε στα περυσινά εγκαίνια που έγιναν εν τιμή και δόξη…
...που εγκαινιάσαμε επισήμως στις 20 Αυγούστου 2016.


Β΄ Η ΑΞΙΟΠΟΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ «ΛΟΖΙΣΣΟΣ», 
ΩΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ
            Μας άνοιξε η όρεξη, για την πολιτιστική αναβάθμιση και αξιοποίηση μιας περιοχής (αυτής του Πάνω Γαβροβίκου-Λοζίσσου) που εδώ και αιώνες ήταν σημείο αναφοράς και ο τόπος αναψυχής και περιπάτου όχι μόνο των ντόπιων Διβριωτών αλλά και των χιλιάδων  παραθεριστών που συνέρρεαν προπολεμικά και μεταπολεμικά (σχεδόν μέχρι το 1965) στη Δίβρη. Λογοτέχνες, Ζωγράφοι, καθηγητές Πανεπιστημίου και άλλοι επιστήμονες, νέοι και νέες και απλοί άνθρωποι, ήσαν εκεί και απολάμβαναν το τοπίο και δημιουργούσαν….
Μια καταπληκτική εικόνα από τις προπολεμικές δόξες του
"Λοζίσσου". Το 1930 διβριωτισσες (μεταξύ των οποίων και η
αείμνηστη Ανθουλα Παπακωνσταντοπουλου Νο1, μετά συζ Τάση 

Καζάζη) μαζί με άλλες εντόπιες και Πυργιώτισσες κοπέλες
ζωγραφίζουν και  παίζουν μουσική (βιολί, κιθάρα, μαντολίνο)

           
Άλλωστε, το σημείο αυτό έχει και ιστορική αξία, ως η πρώτη πύλη της Δίβρης για τον οικισμό της, ήταν ο δρόμος που ερχόντουσαν οι Αγωνιστές του 1821 για να ξεκουραστούν και να αναρρώσουν μετά τις μάχες, ήταν ο δρόμος που πέρασαν διάσημοι ξένοι και έλληνες περιηγητές και φιλόσοφοι (Βέλκερ, Φον Βιλαμόβιτς, Κορύλλος) αλλά και ο πρώτος Αρχηγός Ελληνικού Κράτους ο βασιλιάς Όθων και η Αμαλία και βεβαίως από το δρόμο έφυγαν και μεγαλούργησαν και καταύγασαν όπου γης, διαπρεπείς διβριώτες .
Έτσι σκεφτήκαμε, να αξιοποιήσουμε το πλάτωμα του αισθητικού δάσους εκ γάβρων (betullus karpinous).
Καλέσαμε πριν ξεκινήσουμε επί τόπου, τον εξαίρετο και δραστήριο Δασάρχη Ηλείας κ. Παναγιώτη Λάττα (αφού στείλαμε επίσημο σχετικό έγγραφο) που του θέσαμε υπόψη τι πρόκειται να γίνει εκεί (καθότι δασική έκταση) και ενθουσιάστηκε με την ιδέα και το τοπίο. Μάλιστα έστειλε συνεργείο του Δασαρχείου για την πρώτη δενδροφύτευση με πικροδάφνες που συμπληρώσαμε εμείς…   
Η κατασκευή του μικρού θεάτρου σε υψόμετρο 1000 μέτρων
 Και αποφασίσαμε, εκεί  σε μια εκπληκτική θέση σε κοίλο έδαφος να δημιουργήσουμε ένα μικρό θεατράκι στα πρότυπα των μικρών Θεάτρων της αρχαίας Ελλάδας (σε μικρότερο μέγεθος βέβαια).
Έτσι ακριβώς ξεκινήσαμε τις εργασίες για το
Θεατράκι στο "Λοζίσσο"...

...έτσι το προχωρήσαμε (στη φωτ ο φίλος διανοητής
συγγραφέας Λαοκρατης Βάσσης μαζί με την διβριώτη
Καθηγητή Πανεπιστημίου Νίκο Αναστασόπουλο)....
 Έχει 7 εξέδρες, που χωράνε 180-200 θεατές, πίστα 60 τ.μ. και εξαιρετική θέα σε όλη τη Δίβρη (την βλέπει στο πιάτο…) Τελείωσε κι αυτό το έργο από το καλλιτέχνη τεχνίτη Θανάση Μάνο και με την σημαντική (μηχανική-τεχνική) βοήθεια  από τον συμπατριώτη Μήτσο Ανδρ. Πατσή, χωρίς την βοήθεια του οποίου δεν θα κάναμε απολύτως τίποτα…

...και έτσι το τελειώσαμε. Με εξαιρετική θέα σε όλη τη Δίβρη.


            Και για το έργο αυτό που τελείωσε σε δυο μήνες, στείλαμε δεύτερη Επιστολή για βοήθεια σε κάποιους (επιλεγμένους, γνωστούς για την φιλοτιμία τους) συμπατριώτες και είχαμε πολύ καλή ανταπόκριση. Συγκεντρώσαμε 2.300 ευρώ (τα ονόματα των οποίων δημοσιεύτηκαν, εκτός από μερικούς ανώνυμους δωρητές που εν καιρώ θα πούμε). Για το δεύτερο αυτό έργο, δαπανήθηκαν περίπου 3000 ευρώ που ελπίζουμε να καλύψουμε.
Ο φωτογραφίες κι εδώ, αψευδείς μάρτυρες της βήμα προς βήμα δημιουργίας….

Γ΄ Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΒΡΥΣΗΣ «ΠΑΝΩ ΓΑΒΡΟΒΙΚΟΣ» - ΠΡΟΣ ΠΛΑΤΩΜΑ «ΛΟΖΙΣΣΟΣ», ΜΕ ΕΝΑ ΒΑΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ…
            Βεβαίως, θα ήταν «δώρον, άδωρον» εάν δεν φροντίζαμε να συνδέσουμε την ιστορική βρύση με το μικρό θεατράκι (και ότι άλλο γίνει εκεί πάνω στο πλάτωμα)  με ένα βατό μονοπάτι που να μπορούν να περπατήσουν και οι νέοι και γέροι με άνεση.  
Η προεργασία και η στερέωση του βουνού που κατολισθαίνει
Κατ΄ αρχήν φροντίσαμε (με την συμβολή και βοήθεια του συμπατριώτη Μηχανικού κ. Χρύσανθου Ταβλά) να στερεώσουμε, με μεταλλικά προστατευτικά κάγκελα σαν αυτά που βάζουν στους εθνικούς δρόμους, 
Μια άποψη του μονοπατιού, όταν ξεκινήσαμε την
διάνοιξη και διαμόρφωσή του...
...και η στερέωσή του επικίνδυνου πρανούς με
προστατευτικά κάγκελα.
το επικίνδυνο σημείο που γίνονται συνεχείς κατολισθήσεις με φερτά υλικά και βράχους, δηλ στο μέρος που περνούσε το παλιό μονοπάτι, που είχε σχεδόν κλείσει. Και τα καταφέραμε άριστα, όπως βλέπετε στις φωτογραφίες…
            Αμέσως μετά έγινε η διάνοιξη – διαμόρφωση του μονοπατιού από το τεχνίτη συμπατριώτη κ. Μήτσο Πατσή  με το ειδικό μηχάνημά του «Μπόμπο» που μπορούσε να αναρριχηθεί στη μεγάλη ανωφέρεια…
Εδω γίνεται η τελική χωματουργική διαμόρφωση
του μονοπατιού, πριν την έναρξη της κατασκευής του

 Στη συνέχεια πάλι με φροντίδα του κ. Ταβλά ζητήσαμε και πήραμε από τον ΟΣΕ, 55 «στρωτήρες» ξύλινους που χρησιμοποιούμε για τα ρίχτια των παλατύσκαλων, τη χρήση των οποίων θα δείτε.
Και το τρίτο και τελευταίο μέρος του έργου, το βατό μονοπάτι
            Το μονοπάτι σύνδεσης έχει μήκος περίπου 100 μέτρων και κλίση 20-30%. Το πρώτο κομμάτι 35 μέτρων είναι το πιο δύσκολο γιατί βρίσκεται στο σημείο των μεγάλων κατολισθήσεων και έχει την μεγαλύτερη κλίση. Το δεύτερο κομμάτι 20 μέτρων, χωρίς κλίση δεν χρειάζεται μεγάλη παρέμβαση και το τρίτο κομμάτι 45 μέτρων, πιο ομαλό με μικρότεη κλίση, ήδη κατασκευάσαμε ένα μέρος του, όπως θα δείτε…
Προχωρήσαμε με τολμηρά βήματα (χωρίς να έχουμε οικονομικούς πόρους, μάλλον χρεωμένοι είμαστε… ) για την κατασκευή του μονοπατιού για να προλάβουμε τον επερχόμενο χειμώνα και να μην πάνε χαμένα κάποια δομικά υλικά που μας είχαν ανωνύμως προσφερθεί.
Κατ΄αρχήν, φτιάχτηκε μια τσιμεντένια λεκάνη στο ρεματάκι που υπάρχει στο ενδιάμεσο και κατεβάζει πολύ νερό και βράχους τον χειμώνα (οι τεχνικοί τη λένε «αυστραλιανή λεκάνη» απορροής υδάτων).
Σε δεύτερη φάση ξεκίνησε και βρίσκεται στο τελειωμά της  το επάνω μέρος του μονοπατιού που γίνεται χωμάτινο, με τα ξύλινα ρίχτια του ΟΣΕ.
Και τώρα θαυμάστε την υπέροχη κατασκευή του άνετου
μονοπατιού ανάβασης...

 Πράγματι γίνεται θαυμάσιο και στερεό αλλά πρό παντός άνετο με 20 πλατύσκαλα (που ανεβαίνουν άνετα μικρά και μεγάλα παιδιά από 3 μέχρι 103 ετών!….
Θαυμάστε τα και σεις τις πρώτες φωτογραφίες…

Του μονοπατιού  (από μακριά και κοντά) που περιμένει 
βοήθεια, για να τελειώσει και να σας δεχτεί να το περπατήσετε...

Η τελική δυσκολία και η έκκληση για βοήθεια…
Και τώρα, πάμε για το τελευταίο και το πιο δύσκολο κομμάτι του μονοπατιού , η επείγουσα κατασκευή του οποίου γίνεται αφορμή για να γραφεί το παρόν κείμενο, που εκτός από την υποχρεωτική ενημέρωση μας αναγκάζει να στείλουμε νέο  μήνυμα (την τρίτη Επιστολή) προς όλους τους συμπατριώτες φίλους  της Δίβρης, που βλέπετε παρακάτω.
Και …«ότι προαιρείσθε» που λέγανε και οι παλιότεροι που μας άφησαν ιερές παρακαταθήκες  να συνεχίσουμε τα έργα που εκείνοι εποίησαν!!!... Ας το ελπίσουμε.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΗ
Στους συμπατριώτες και φίλους της Δίβρης 
για
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ
"ΤΟΠΟΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ
Πάνω Γαβροβίκος-Λοζίσσος"
Για όσους θέλουν να βοηθήσουν, μπορούν να στείλουν το μικρό ή μεγαλύτερο οβολό τους, με τους εξής τρόπους:
-Ταχυδρομική επιταγή στα ΕΛΤΑ Δίβρης με διεύθυνση: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ, 27063 Λαμπεία
-Στον (απλό ή on line) Λογαριασμό  της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ):
IBAN GR5401101900000019099394157

-Στον (απλό ή on line) Λογαριασμό  της Αλφα ΜπανK (ALPHA BANK) :
IBAN GR8601401270127002786015890

  • Και φυσικά με τηλεφωνική ενημέρωση στο τηλέφωνο 6972295293

Το "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ"
Σας εύχεται ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου